ΜΕΙΩΣΗ ΧΛΩΡΙΟΥ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ
Το γεγονός είναι ότι, ανάμεσα στα γνωστά απολυμαντικά μέσα, το χλώριο μέχρι και σήμερα κρατάει τα σκήπτρα της απολυμαντικής αποτελεσματικότητας. Εντούτοις είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν ότι η παρουσία του χλωρίου στο νερό της πισίνας είναι ενοχλητική έως και ανθυγιεινή και μολονότι σήμερα έχουν μειωθεί σημαντικά οι ενοχλήσεις από τη χρήση του, αρκετοί θα προτιμούσαν να μειώσουν ή ακόμα και να μηδενίσουν την χρήση του χλωρίου στην πισίνα τους.
Όμως πριν αποφασίσουμε να μειώσουμε ή να αντικαταστήσουμε το χλώριο, θα πρέπει να γνωρίζουμε τις πραγματικές του δυνατότητες και τους λόγους που το κάνουν τόσο δημοφιλές.
ΜΕΙΩΣΗ ΧΛΩΡΙΟΥ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ – ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΟΥ
Ας δούμε λοιπόν με μια ματιά τα σημεία στα οποία η χρήση χλωρίου συναντά και καλύπτει τις απολυμαντικές απαιτήσεις για απόλυτα καθαρό νερό στη πισίνα μας.
- Σε μικρές συγκεντρώσεις Εξοντώνει τα βακτήρια πολύ γρήγορα, ενώ
- Σε υψηλές συγκεντρώσεις εξοντώνει και τα φύκια
- Οξειδώνει (Διασπά) έλαια, λοσιόν, νιφάδες δέρματος κλπ. (γνωστά ως απόβλητα κολυμβητών)
- Προσφέρει υπολειμματική δράση, δηλαδή μειώνεται σιγά-σιγά καθώς απολυμαίνει.
- Είναι πολύ αποδοτικό, καθώς είναι ευρέως φάσματος και γρήγορο στη δράση (δεν αφήνει αρκετό χρόνο στους μικροοργανισμούς να αναπτυχθούν).
- Είναι μετρήσιμο. Μέσω εύκολης και ακριβής μεθοδολογίας, η οποία προσφέρει δυνατότητα γρήγορης διορθωτικής δράσης.
- Είναι οικονομικό
- Τροφοδοτείται με διάφορους τρόπους
- Είναι σχετικά ασφαλές
Από την άλλη, το χλώριο βαρύνεται με δύο βασικά μειονεκτήματα. Το πρώτον είναι ο σχηματισμός των λεγόμενων ¨χλωραμινών¨ όταν αντιδρά με τις οργανικές ουσίες. Οι χλωραμίνες είναι υπεύθυνες για τη γνωστή μυρωδιά χλωρίου που γίνεται ερεθιστική στα μάτια, το δέρμα και το αναπνευστικό σύστημα.
Το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι λειτουργεί αποτελεσματικά μόνο εάν το ΡΗ είναι στη σωστή τιμή. (7,2-7,4).
ΜΕΙΩΣΗ ΧΛΩΡΙΟΥ ΣΤΗ ΠΙΣΙΝΑ
ΧΛΩΡΙΟ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΟ ΤΑ ΜΟΝΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΠΙΣΙΝΕΣ
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το χλώριο και το βρώμιο είναι τα μόνα αναγνωρισμένα συστήματα πρωτοβάθμιας απολύμανσης για τις δημόσιες πισίνες. Βέβαια δεν υπάρχουν αντιρρήσεις για τη χρήση προσθέτων βοηθητικών υλικών όπως, οξειδωτικών, ιονισμού, υπεριωδών ακτινών όζοντος και ΑΟΡ. Αυτά αναγνωρίζονται ότι μπορούν να ενισχύσουν τη διαδικασία χλωρίωσης ή βρωμίωσης αλλά δεν αναγνωρίζονται ως απολυμαντικά από μόνα τους. Για το λόγο αυτό η εφαρμογή τους γίνεται κυρίως στις ιδιωτικές πισίνες με μικρά φορτία μόλυνσης και με ευθύνη των ιδιοκτητών της πισίνας.
Αφού έχουμε πλέον ξεκαθαρίσει ότι η παρουσία του χλωρίου μπορεί μόνο να μειωθεί στις δημόσιες πισίνες, ενώ μπορεί να μηδενισθεί τελείως στις ιδιωτικές με ευθύνη των ιδιοκτητών της πισίνας, μπορούμε να συνεχίσουμε τώρα αναφέροντας
–Υλικά και μεθόδους μείωσης χλωρίου στη πισίνα– που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του χλωρίου ή τον μηδενισμό του (Ιδιωτικές πισίνες).
