ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΧΛΩΡΙΟΥ
ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΧΛΩΡΙΟΥ. ΚΑΛΟΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ.
Μετά την καθολική σχεδόν χρήση του χλωρίου για την απολύμανση του νερού της πισίνας διαπιστώθηκε η αρνητική επίδραση των υπεριωδών ακτίνων σε αυτό. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι οι υπεριώδεις ηλιακές ακτίνες είναι υπεύθυνες για την γρήγορη αποδόμηση του. Μελέτες έχουν δείξει ότι το ηλιακό φως μπορεί να μειώσει το χλώριο κατά 75- 90% σε διάστημα δύο ωρών. Ο χρόνος ημιζωής του χλωρίου, όταν εκτίθεται σε άμεσο ηλιακό φως, είναι περίπου 45 λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι το μισό χλώριο έχει χαθεί σε 45 λεπτά και το υπόλοιπο στα επόμενα 45 λεπτά.
Η διαπίστωση της επίδρασης των υπεριωδών ακτίνων του ηλίου στην αποδόμηση του χλωρίου, οδήγησε την βιομηχανία του χλωρίου να αναζητήσει ένα τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος.
ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΧΛΩΡΙΟΥ
ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΧΛΩΡΙΟΥ (ΚΟΚΚΟΙ-ΣΚΟΝΗ-ΤΑΜΠΛΕΤΕΣ)
Η λύση ονομάζεται κυανουρικό οξύ (cyanuric acid – CYA) ή απλά σταθεροποιητής χλωρίου, και είναι αυτό που δημιούργησε τις δύο βασικές κατηγορίες χλωρίου, δηλαδή τις μη σταθεροποιημένες μορφές χλωρίου (αυτές δηλαδή που δεν περιέχουν σταθεροποιητή) και τις σταθεροποιημένες μορφές χλωρίου (αυτές που περιέχουν σταθεροποιητή).
Δεδομένου ότι, με τεράστια διαφορά, η χρησιμοποίηση του σταθεροποιημένου χλωρίου έχει επιβληθεί ( είτε σε μορφή κόκκων, σκόνης ή ταμπλετών) είναι καλό να γνωρίζουμε τον συνολικό ρόλο του σταθεροποιητή.
Ο Σταθεροποιητής λοιπόν είναι μια ουσία που διαλύεται αργά, δεν καταστρέφεται από άλλα χημικά, και είναι μη τοξική για τον άνθρωπο και τα ζώα.
Στη πισίνα τροφοδοτείται ως σταθεροποιημένο χλώριο οποιασδήποτε μορφής (ωστόσο οι ταμπλέτες περιέχουν περισσότερο σταθεροποιητή), και δεν απομακρύνεται από τη πισίνα παρά μόνο με την ολική ανανέωση του νερού της.
Όμως, η συνεχής τροφοδότηση σταθεροποιημένων μορφών χλωρίου στη πισίνα, οδηγεί στην σταδιακή αύξηση της περιεκτικότητας του νερού της σε σταθεροποιητή, και αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα πρόβλημα.
Ίσως, μερικοί να έχετε διαπιστώσει ήδη περιπτώσεις, όπου ενώ μετράτε ικανοποιητική παρουσία χλωρίου, εντούτοις υπάρχει προβλήματα στην ποιότητα του νερού.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο σταθεροποιητής βοηθά μεν στην μείωση απώλειας χλωρίου από τον ήλιο, αλλά καθώς δεσμεύει σημαντική ποσότητα του, επιτρέπει τελικά σε μια μικρότερη ποσότητα να δρα απολυμαντικά. Έτσι, η αυξημένη παρουσία σταθεροποιητή, ευθύνεται, εκ των πραγμάτων, για την μείωση της ποσότητας χλωρίου, ικανού για απολυμαντική δράση, και επομένως δημιουργείται η ανάγκη αντίστοιχης αύξησης της παρουσίας χλωρίου στη πισίνα για να έχουμε την ίδια αποτελεσματικότητα απολύμανσης.
ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗΣ ΧΛΩΡΙΟΥ – ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ!!!!
Για το λόγο αυτό η μέτρηση της παρουσίας του σταθεροποιητή θα πρέπει να αποτελεί αναγκαία ενέργεια, ειδικότερα όταν το νερό της πισίνας παραμένει το ίδιο για δεύτερη και Τρίτη χρονιά που οδηγεί σε μεγάλη συγκέντρωση σταθεροποιητή.
Εφόσον λοιπόν η παρουσία σταθεροποιητή είναι μεγαλύτερη από τα 30ppm-50ppm θα πρέπει να μας οδηγήσει στην αύξηση της παρουσίας του χλωρίου στη πισίνα εάν θέλουμε να έχουμε ουσιαστική απολυμαντική ικανότητα.
Γενικότερα δεν πρέπει να αγνοείται η παρουσία του σταθεροποιητή στο νερό της πισίνας και αν υπάρχουν περαιτέρω απορίες, μπορείτε να ζητήστε να σας καθοδηγήσουμε για τις απαιτούμενες ενέργειες στην αντιμετώπιση της υπερβολικής παρουσίας του. Ένας εύχρηστος και οικονομικός μετρητής του σταθεροποιητή μαζί με άλλους 3 παράγοντες (χλώριο , ph. και αλκαλικότητα) είναι το Aquachek.
