Ενεργό Οξυγόνο

Ενεργό  Οξυγόνο
( ΜΟΝΟΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ-POTASSIUM MONOPERSULFATE )

Ενεργό οξυγόνο για την πισίνα. Ακούγεται ενθαρρυντικό για κάθε ιδιοκτήτη πισίνας, σαν μια εναλλακτική λύση έναντι της χρήσης του χλωρίου. Είναι έτσι τα πράγματα ή μήπως όχι ?.

Αναφερόμαστε στο ενεργό οξυγόνο υπό μορφή κόκκων ή ταμπλέτας που προσφέρεται στην ελληνική αγορά (Potassium monopersulfate – Μονοθειικό κάλιο) και όχι στο υγρό οξυγόνο (Hydrogen Peroxide – Υπεροξείδιο του υδρογόνου) στο οποίο θα αναφερθούμε σε άλλο άρθρο μας.

Το Potassium Monopersulfate παρουσιάστηκε για τη χρήση του σε πισίνες περίπου την δεκαετία του 1980, αν και η χημική ένωση του ήταν γνωστή νωρίτερα για άλλες εφαρμογές, όπως στη βιομηχανία καθαριστικών και στη χημική βιομηχανία.

Η χρήση του στην ειδική αγορά των πισίνων (ιδιωτικών και δημόσιων ) άρχισε να γίνεται δημοφιλής από μια πραγματική ανάγκη να εξασφαλιστεί μια περισσότερο καθαρή και άοσμη εμπειρία κολύμβησης, σε σύγκριση με τις έντονες μυρωδιές κα ερεθισμούς που έχουν να κάνουν με τις λεγόμενες χλωραμίνες που σχηματίζονται από τη χρήση χλωρίου σε συνδυασμό με την έντονη παρουσία οργανικών ρύπων.

Με το πέρασμα του χρόνου, διάφορες εταιρείες επεξεργασίας του νερού πισίνας και παραγωγοί χημικών προϊόντων άρχισαν να το προωθούν ως συμπληρωματικό οξειδωτικό του χλωρίου, κυρίως για τη μείωση οργανικών ρύπων και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού.

Ενεργό Οξυγόνο – Οξειδώνει τους οργανικούς ρύπους

Ας ξεκαθαρίσουμε από το ξεκίνημα του άρθρου μας, για μια ακόμη φορά,  ότι το Potassium monοpersulfate, δηλαδή το ενεργό οξυγόνο, είτε υπό μορφή κόκκων είτε υπό μορφή ταμπλέτας, δεν είναι απολυμαντικό υλικό ή αλγοκτόνο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνεργασία με τα διάφορα απολυμαντικά υλικά. Αυτό που κάνει είναι να οξειδώνει τους οργανικούς ρύπους που υπάρχουν και τροφοδοτούνται συνεχώς στο νερό της πισίνας.

Για να είναι καλύτερα κατανοητό θα πρέπει να εξηγήσουμε τι είναι οι οργανικοί ρύποι που αναφέραμε προηγούμενα. Ας αναφέρουμε λοιπόν μερικούς όπως, ούρα, ιδρώτας, αιωρήματα του δέρματος, αντιηλιακά και καλλυντικά σώματος, σκόνη, γρασίδι, γύρη, φυτικά υπολείμματα, έντομα και αερομεταφερόμενοι ρύποι.

Θα προσέξατε ότι δεν αναφέραμε ούτε βακτήρια ούτε φύκια στους οργανικούς ρύπους.

Το χλώριο είναι μακράν το πλέον απολυμαντικό και οξειδωτικό υλικό, αλλά η χρήση του έχει δύο μειονεκτήματα.
-Πρώτον ότι στη διαδικασία οξείδωσης των οργανικών ρύπων παράγει ενώσεις, τις λεγόμενες χλωραμίνες (που η υπερβολική παρουσία τους είναι ενοχλητική, καθώς προκαλεί, άσχημες αναθυμιάσεις, ερεθισμό, θολότητα νεού και απαιτεί περαιτέρω επεξεργασία του νερού με χλώριο).
-Δεύτερο καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα αυτού για οξείδωση και μένει μικρή ποσότητα για την ουσιαστική δράση του που είναι η απολύμανση του νερού.

Εδώ έρχεται η βοήθεια της χρήσης του ενεργού οξυγόνου (potassium monopersulfate) σε μια επαναλαμβανόμενη βάση, σαν μια προσπάθεια να προλάβουμε να οξειδώσουμε τις οργανικές προσμίξεις στο νερό της πισίνας (χωρίς την δημιουργία επιβλαβών ενώσεων όπως οι χλωραμίνες) πριν προλάβουν να ενωθούν και να προκαλέσουν προβλήματα στη ποιότητα του νερού.