ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΝΕΡΟΥ ΠΙΣΙΝΑΣ
Έχοντας επιτύχει τη διατήρηση σωστής τιμής του χλωρίου και του ΡΗ, πολλοί δυσκολεύονται να καταλάβουν γιατί το νερό της πισίνας παρουσιάζει σε κάποιες περιπτώσεις διαβρωτικές τάσεις ή τάσεις επικάθισης αλάτων.
Η διαδικασία διατήρησης της σωστής τιμής του ΡΗ και του χλωρίου στη πισίνα αφορά τον τομέα της απολύμανσης του νερού. Ωστόσο πολύ λίγοι γνωρίζουν για το σημαντικό τμήμα της χημικής ισορροπίας του νερού. Ίσως γιατί εμείς οι ειδικοί στο χώρο της πισίνας δεν θέλουμε να κουράσουμε τους πελάτες μας. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η Χημική ισορροπία του νερού είναι εξίσου σημαντική και καλό είναι να γνωρίζουμε τουλάχιστον τον ρόλο της, καθώς η λανθασμένη ισορροπία μπορεί να προκαλέσει τάσεις διάβρωσης ή επικαθήσεων.
ΧΗΜΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΝΕΡΟΥ ΠΙΣΙΝΑΣ
Η χημική ισορροπία του νερού της πισίνας λοιπόν, είναι η σχέση μεταξύ των διαφορετικών χημικών παραμέτρων του. Οι παράμετροι αυτοί αλλάζουν συνεχώς από την επίδραση του καιρού, των διαφόρων ελαίων, βρομιών και καλλυντικών που τροφοδοτούνται στο νερό.
Χημική ισορροπία νερού πισίνας σημαίνει νερό που δεν είναι ούτε διαβρωτικό ούτε νερό που προκαλεί επικαθήσεις.
Οι χημικοί παράγοντες που συμμετέχουν στον καθορισμό της χημικής ισορροπίας του νερού είναι :
PH: Το ΡΗ είναι ένα μέτρο του πόσο όξινο ή βασικό είναι το νερό. Υπολογίζεται σε μια κλίμακα από το 0-14 με την τιμή 7 να χαρακτηρίζει ένα ουδέτερο διάλυμα. Τιμές ΡΗ κάτω από 7 χαρακτηρίζονται ως όξινες, ενώ τιμές πάνω από το 7 ως βασικές (αλκαλικές)
ΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΙΚΟΤΗΤΑ: Ένας παράγων σε άμεση σχέση με το ΡΗ. Ορίζεται ως η ικανότητα του νερού να αντιστέκεται στις αλλαγές του ΡΗ.
ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ: Είναι ο παράγων που μας δείχνει την περιεκτικότητα του ασβεστίου στο νερό της πισίνας. Μεγάλη παρουσία προκαλεί επικαθήσεις, ενώ μειωμένη παρουσία προκαλεί διαβρώσεις και λεκέδες.
TDS (Συνολικά διαλυμένα στερεά): Είναι ο παράγων εκείνος που καταγράφει όλα όσα είναι διαλυμένα στο νερό και μπορεί να περιλαμβάνει οτιδήποτε, από αλάτι, ασβέστιο, μέταλλα και άλλα στερεά.
Ο απόλυτος τρόπος για να διαπιστώσουμε εάν έχουμε σωστή χημική ισορροπία του νερού είναι η χρησιμοποίηση της εξίσωσης καθορισμού του δείκτη κορεσμού Langelier:
Η εξίσωση langelier δίνεται από την παρακάτω σχέση :
(PH) + (Θερμοκρασία) + ( Σκληρ. ασβεστίου) + (αλκαλικότητα) -TDS = Δείκτης κορεσμού
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η ιδανική τιμή δείκτη κορεσμού είναι το 0,00. Αυτό σημαίνει τέλεια ισορροπημένο νερό. Γενικά όμως οι αποδεκτές τιμές για αυτόν τον δείκτη είναι από – 0,30 έως + 0,30. Τιμές μικρότερες από το – 0,30 σημαίνουν διαβρωτικό νερό, ενώ τιμές μεγαλύτερες από + 0,30 σημαίνουν νερό με τάση σχηματισμού επικαθήσεων.
Η χρήση αυτής της εξίσωσης μας βοηθά για να γνωρίζουμε την τάση που έχει το νερό της πισίνας μας για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων. Επίσης μας βοηθά για να ελέγξουμε εάν έχουμε κάποια δυνατότητα επέμβασης και διόρθωσης.
Παρατήρηση : οι τιμές των διαφόρων παραγόντων που θα πρέπει να τοποθετηθούν στην παραπάνω εξίσωση προκύπτουν από ειδικούς πίνακες, και στις οποίες αντιστοιχίζονται οι τιμές που προσδιορίζονται με τα διαθέσιμα σετ ελέγχου του νερού της πισίνας.